زندگی کاغذی

بعضی وقتا بعضی چیزا چقدر یهویی و الکی حال آدمو خوب میکنه. مثل امروز صبح زود که من لبتابم رو روشن کردم تا برم پاورپونتایی که استادم برا آموزش مجازی داده رو ببینم، خیلی اتفاقی یکی از فایل‌های ویدیویی روی صفحه دسکتاب رو باز کردم و در کمال تعجب دیدم فیلم بمب، یک عاشقانه اس که اصلا نمیدونم از کجا اومده رو لبتاب من. و جالب تر اینه که مدتهاست رو صفحه دستکتاپم جا خوش کرده ولی هیچ وقت بازش نکرده بودم...

دیشب مامانم خیلی شیکو باکلاس داشت نصیحتم میکرد ،میگفت آدم حرف بد و فال بد نمیزنه، کلمات انرژی دارن، تو ک مهندسی حتما میدونی انرژی از بین نمیره بلکه از صورتی ب صورت دیگه در میاد

انقدر با دیگران صحبت کردم که لیستی رای بدن، دیگه رمق برام نمونده

میدونستم بی ادبی ولی انقدر دیگه نمی‌دونستم،اگه یه ذره دلم باهات بود که برات خواستگار بیاد دیگه الان کاری کردی که،حق الناس به گردن من میوفته تو رو به کسی معرفی کنم.فقط امروز به خاطر قلب خواهرم کوتاه اومدم تو دهنت نزدم.مهدیم گفت حیفه پسر خانم کوثریه واسه راضیه،من خودمو مدیون یه شهید نمیکنم.بعد ببینم تو با عموتم که همه میدونن هم طبقه ما اصلا نیست برات خواستگارای بی فرهنگی مثه خودشون میفرسته اینطوری برخورد میکنی؟گوشیو میگیری به عموتو زن عموت بد و بیراه میگی یا یاد گرفتی به پایین تر از خودت احترام بزاری؟حیف که نگران خواهرمم مثه شما بی غیرت نیستم که به وضعیت جسمی‌مادرتون هیچ اهمیتی نمیدید.

هیچ وقت هیچ زنی تو هیچ جای دنیا با هیچ مردی برابر نیست