زندگی کاغذی

بعضی وقتا بعضی چیزا چقدر یهویی و الکی حال آدمو خوب میکنه. مثل امروز صبح زود که من لبتابم رو روشن کردم تا برم پاورپونتایی که استادم برا آموزش مجازی داده رو ببینم، خیلی اتفاقی یکی از فایل‌های ویدیویی روی صفحه دسکتاب رو باز کردم و در کمال تعجب دیدم فیلم بمب، یک عاشقانه اس که اصلا نمیدونم از کجا اومده رو لبتاب من. و جالب تر اینه که مدتهاست رو صفحه دستکتاپم جا خوش کرده ولی هیچ وقت بازش نکرده بودم...

بااینکه فیلمش بی مزه بود ولی اون حال و هوای قدیمی‌دهه شصتی که تو فیلم حاکم بود و سختی‌های زمان جنگ و روزمره‌های مردم، حالم رو خوب کرد...

پ.ن: این مطلب رو چند وقت پیش نوشتم ولی الان نشرش دادم

نوع مطلب : روز نوشت‌ها و دل نوشته‌ها،
برچسب‌ها :
لینک‌های مرتبط :